Middeleeuws zwaardvechten.

Demonstratie & showvechten…

Duel zwaardvechten…

Wedstrijd met keuze uit verschillende wapens tijdens een spannend duel.
Zonder harnas of metalen bescherming.

Een wedstrijd waarbij je scoort door
je tegenstander te raken of te ontwapenen.

Show zwaardvechten en choreografisch zwaardvechten is cultureel erfgoed en is daardoor zeker niet nieuw.
Het is al vele eeuwen oud en is zeker middeleeuws of re-enactment verantwoord.
Men had dit al in de middeleeuwen en lang, lang, lang daarvoor bestond het ook al…
De oude Grieken kende daar iets van en evenals de oude Egyptenaren , Romeinen, Kelten, Vikingen, Perzen, ect…
Choreografisch zwaardvechten werd ook toegepast in oorlog's tijden om de vijand te verwarren of misleiden met een bepaalde strategie…  
Hoe realistischer men overkwam des te overtuigender was het, dus meer kans je tegenstanders of toeschouwers
te doen verwarren en te misleiden...

Choreografisch zwaardvechten is even oud sinds uitvinding van het zwaard…


Begin van deze 21e eeuw doken plots oude codexen op, manuscripten en kronieken van vele honderden jaren oud die over oude zwaardvechtkunst vertellen.
De inhoud bevatte zeer oude choreografieën, afbeeldingen waar je ook vrouwen ziet trainen enz…
Hier en daar had men er ook wat tekst bij geschreven.
Interessante informatie die velen hebben doen inspireren tot wat heden het HEMA is van geworden.
Alles baseert en inspireert op zeer oude choreografiën…


In de middeleeuwen in 1191 eind december werd eens een zeer groot toernooi gehouden waar
ook show zwaardvechten en choreografisch vechten rijkelijk aan bod kwamen.
Er deden vele koningen, prinsen en ridders mee, men kwam men van overal uit heel Europa samen.
Zelfs uit het midden oosten en noord Afrika reisde men mee af naar Parijs om deel te nemen aan het grote
toernooi van Philippe II (Filips II Augustus).
Het was ook het terugkeer moment van Philippe II uit de 3e kruistocht, en dit wilde men zeer groot vieren in Frankrijk.
Eigenlijk had Philippe II niet veel gedaan bij de kruistocht, want hertog de “Leeuw van Vlaanderen” was ginds gesneuveld tijdens de strijd met Saladin en omwille De de Vlaamse hertog geen directe nakomelingen meer had diende Philippe snel terug te keren want anders kwam dit ook niet goed voor Vlaanderen en resterende delen van Frankrijk, ect. Het was toen een samenloop van omstandigheden en politiek gezien waren er serieus wat problemen door ontstaan die zich opstapelde en keerde Philippe daardoor vervroegd terug naar Parijs. Daardoor wilde men in Frankrijk iets bijzonder van maken met zijn terug komst en dat was dat ene speciale toernooi wat een groot succes was geworden en verschillende jaren na elkaar nieuwe toernooien werden gehouden.

Het toernooi vond plaats in Parijs in een groot bos op een grote open vlakte.
Plaats genoeg voor een 2000 tal deelnemers en voor ongeveer 20.000 tal bezoekers.  
Het zou in die tijd een heel gedoe geweest zijn om de vele koningen en ridders te ontvangen.
Niet vergeten dat de andere koningen en ridders niet in hun eentje af reisden naar Parijs.
Zij werden vergezeld door hovelingen en duizenden soldaten, krijgers, ect, want de reis was zeker niet zonder gevaren.
Tegelijk profiteerden ook vele handelaars om mee te gaan naar Parijs, in die tijd werd Parijs een centrum voor economie, wetenschap,
kunst, cultuur en onderwijs en werd in dat jaar ook het eerste universiteit van Europa gesticht.

Het toernooi duurde drie dagen lang...
Er werden verschillende  wedstrijden gehouden, waaronder:
Hindernissen met obstakels waar men overheen diende te springen voor ruiters.
Steekspelen te paard, zwaardvechten te paard.
Grond gevechten met het zwaard en andere wapens,
Worstelen, steenwerpen, boogschieten.
Afsluiter van het groot toernooi was een duel tussen Philippe II en Sir Richard strongbow waarbij het
einde van de wedstrijd op voorhand gepland was.
Met het oog op het publiek om hen te vermaken met een spannende onvergetelijke eind spektakel.
Men kon toen der tijd ook niet anders dan een mega spektakel van te maken als er zo vele koningen en ridders aan deelnamen, dan mocht het ook eindigen met een onvergetelijke fantastische spektakel.

Philippe II was een choreograaf en hield ook van special effecten en liet zelfs zijn uitrusting zodanig
prepareren en demonstreerde daarmee het cool eind gevecht.
Zijn schild kon uit elkaar vallen tijdens een gevecht op het moment wanneer hij dit wenste, evenals zijn overige uitrusting vloog met stukken in het rond.
Zodat hij op het einde geen bescherming meer aanhad en toch net op het nippertje het wedstrijd won…
Volgens de kronieken maakte hij het erg spannend…

Met de toen der tijd special effecten wist hij het publiek hun adem in te houden en zorgde ervoor dat het spektakel lang niet vergeten zou worden…
Zonder gevaren was het gehele grote toernooi niet, er vielen vele doden en was het een zeer gewelddadige en bloederige toernooi.
Volgens de ene kroniek schrijver zouden er een 50 tal doden geweest zijn en volgens nog een andere kroniek schrijver zou het aantal veel hoger gelegen hebben zo rond de 100…  
Toch was het grote toernooi een succes en volgde jaren later nog meerdere dergelijke toernooien…

Als het publiek hun adem zou ingehouden hebben dan zou het gevecht van de koning ook realistisch echt uitgezien hebben.
Het gehele toernooi was zeer gewelddadig en een bloederig gebeuren dan zou het slot gevecht  met de koning zeker niet mogen eindigen met en belachelijke stuntelige flop zoals een hofnar het met plezier zou durven uitvoeren, maar een hofnar was deze koning zeker niet.

Om dergelijke realistisch ogende gevechten te kunnen realiseren en te demonstreren diende men
daarvoor goed voor te bereiden met een goede  choreografie.  
Anders zal het niet lukken om het publiek te doen overtuigen.
Verschillende aanwijzingen en kronieken spreken over het grote toernooi van Philippe II in 1191 en dat hij voor het grote toernooi getraind zou hebben om op een dag zijn indrukwekkende spektakel te kunnen uitvoeren in Parijs.
Philippe was een ervaren ridder en hanteerde het zwaardvechten zeer goed.
Tijd om te oefenen voor zijn grote show vond hij tijdens terugkomst met de 3e kruistocht.

Tekst copyright door Sascha Grimm.

Stukje geschiedenis over choreografie zwaardvechten.