Middeleeuwse keuken
Ontbijt: Rogge brood met kwark, Ui, Bieslook en Basilicum. Bestrooit met vers gemalen peper en zeezout.
Dit was pure lux in de middeleeuwen.
Dit was pure lux in de middeleeuwen.
Specerijen, kruiden, drank en gerechten, tot einde 15e eeuw
Zwarte peper en vijzel
Middeleeuwse driepoot pot, kon in het gloed van het vuur gezet worden...
Niet iedereen kon zich dergelijke specerijen
of voeding permitteren...
(Eigenlijk zijn er heden nog steeds plaatsen op deze wereld waar velen dit ook niet kennen of niet kunnen aangeraken.)
In de middeleeuwen was ook een heel gedoe en onderneming om bepaalde dingen op z'n bestemming te krijgen. De veiligere handels routes bleven ook steeds vol met gevaren.
(Op sommige plaatsen is dit ook nog altijd zo)
Zeker niet aan denken dat toen een eenmanshandelaar in zen eentje met een grote zak peper tot hier kon sleuren van ene oord naar anderen om het te verdelen.
Men zou er niet ver mee geraken. Je zou snel ergens onder een grote molshoop liggen met een kruis er bovenop als markering.
Toendertijd kon dit enkel tot hier geraken met een hele caravane en bewapende huurlingen, ridders, soldaten, enz...
Wat leven wij heden toch in een mooie tijdperk, toch?
Een hele organisatie was het met kooplieden en gildes.
Een zeer dure aangelegenheid ook.
Steak met pepersaus was wel al mogelijk.
Voor lekkere frieten zou men nog enkele honderden jaren mogen op wachten.
Aardappel was hier toen nog niet, dan al zeker ook geen frieten...
Een steak wel, maar ook niet voor iedereen.
Tomaat, mais, sperziebonen, witte en bruine bonen, cacao, paprika, chili, kon je hier ook nog niet vinden. Koffie en thee kon men ook nog niet krijgen. Ook geen ananas, aardbeien, bananen, , blauwe bessen enz,
Opgelet blauwe bessen zijn geen bosbessen die hier wel al voorkwamen.
Het sap van echte bosbessen kleurt diep blauw.
Krijg je dit op je handen of vingers dan kan het enkele dagen er op blijven.
Kleurvast is het niet... Het sap van de commerciële blauwe bessen is kleurloos,
en de smaak is ook niet hetzelfde. Ze zijn ook niet zo voedzaam...
De aardbei, die kwamen hier pas voor in de 19e eeuw.
Er duiken heden geregeld middeleeuwse afbeeldingen op waarop middeleeuwse mensen een grote aardbij vastouden en consumeren. Een absoluut onmogelijk tafereel voor in de middeleeuwen. De afbeeldingen zijn van deze tijd.
In de middeleeuwen kwamen hier nog geen aardbeien voor zoals we die heden in de winkel hebben. Het is een kruising van de Amerikaanse wilde aardbei met de Europese Wilde bosaardbei.
Wel had men hier in de middeleeuwen de gewone wilde bosaardbei. Dat zijn erg klein bloedrode vruchtjes, het sap daarvan is smaakloos en kleurloos, net het omgekeerde als bij de blauwbes en bosbes...
of voeding permitteren...
(Eigenlijk zijn er heden nog steeds plaatsen op deze wereld waar velen dit ook niet kennen of niet kunnen aangeraken.)
In de middeleeuwen was ook een heel gedoe en onderneming om bepaalde dingen op z'n bestemming te krijgen. De veiligere handels routes bleven ook steeds vol met gevaren.
(Op sommige plaatsen is dit ook nog altijd zo)
Zeker niet aan denken dat toen een eenmanshandelaar in zen eentje met een grote zak peper tot hier kon sleuren van ene oord naar anderen om het te verdelen.
Men zou er niet ver mee geraken. Je zou snel ergens onder een grote molshoop liggen met een kruis er bovenop als markering.
Toendertijd kon dit enkel tot hier geraken met een hele caravane en bewapende huurlingen, ridders, soldaten, enz...
Wat leven wij heden toch in een mooie tijdperk, toch?
Een hele organisatie was het met kooplieden en gildes.
Een zeer dure aangelegenheid ook.
Steak met pepersaus was wel al mogelijk.
Voor lekkere frieten zou men nog enkele honderden jaren mogen op wachten.
Aardappel was hier toen nog niet, dan al zeker ook geen frieten...
Een steak wel, maar ook niet voor iedereen.
Tomaat, mais, sperziebonen, witte en bruine bonen, cacao, paprika, chili, kon je hier ook nog niet vinden. Koffie en thee kon men ook nog niet krijgen. Ook geen ananas, aardbeien, bananen, , blauwe bessen enz,
Opgelet blauwe bessen zijn geen bosbessen die hier wel al voorkwamen.
Het sap van echte bosbessen kleurt diep blauw.
Krijg je dit op je handen of vingers dan kan het enkele dagen er op blijven.
Kleurvast is het niet... Het sap van de commerciële blauwe bessen is kleurloos,
en de smaak is ook niet hetzelfde. Ze zijn ook niet zo voedzaam...
De aardbei, die kwamen hier pas voor in de 19e eeuw.
Er duiken heden geregeld middeleeuwse afbeeldingen op waarop middeleeuwse mensen een grote aardbij vastouden en consumeren. Een absoluut onmogelijk tafereel voor in de middeleeuwen. De afbeeldingen zijn van deze tijd.
In de middeleeuwen kwamen hier nog geen aardbeien voor zoals we die heden in de winkel hebben. Het is een kruising van de Amerikaanse wilde aardbei met de Europese Wilde bosaardbei.
Wel had men hier in de middeleeuwen de gewone wilde bosaardbei. Dat zijn erg klein bloedrode vruchtjes, het sap daarvan is smaakloos en kleurloos, net het omgekeerde als bij de blauwbes en bosbes...
 - kopie - kopie.jpg)
Foto’s, tekst, concept copyright Sascha Grimm (SasH Grimm) Deurne - Antwerpen - België - Europa
studiogrimm@gmail.com
studiogrimm@gmail.com
Vroeger in de middeleeuwen zijden de mensen hier niet , oh laten we een tasje thee drinken...
Het thee kruid wat uit midden oosten komt, kwam in de middeleeuwen hier nog niet voor.
Dus gebruikte men het woord thee dan hier ook nog niet.
Toen der tijd waren het aftreksels met kruiden of werden de kruiden gekookt en gezeefd. Dan gebruikte men het woord: "Heet (kruidnaam) water"
Bijvoorbeeld: Heet Lavendel water.
Als men er kon aangeraken...
-Trecken, of Sieden...
-Trecken vanden cruyden
-Waetermet dat cruyt
-In Duits: Kräuter-aufguss
-Wurzwasser
Het thee kruid wat uit midden oosten komt, kwam in de middeleeuwen hier nog niet voor.
Dus gebruikte men het woord thee dan hier ook nog niet.
Toen der tijd waren het aftreksels met kruiden of werden de kruiden gekookt en gezeefd. Dan gebruikte men het woord: "Heet (kruidnaam) water"
Bijvoorbeeld: Heet Lavendel water.
Als men er kon aangeraken...
-Trecken, of Sieden...
-Trecken vanden cruyden
-Waetermet dat cruyt
-In Duits: Kräuter-aufguss
-Wurzwasser
.png "This is not a logo but a hand-painted artwork by Grimm and is for sale for €6,000,000")
Honing was ook niet overal te krijgen.
Vloeibaar goud was dit. En was het destijds echt heel puur. Suiker was erg zelden te vinden laat staan dat dan imkers foefelde met hun honing door de bijtjes suikerwater te geven zoals men het heden overal doet.
Vloeibaar goud was dit. En was het destijds echt heel puur. Suiker was erg zelden te vinden laat staan dat dan imkers foefelde met hun honing door de bijtjes suikerwater te geven zoals men het heden overal doet.
.jpg)
Wilde bosaardbei
Grote en kleine koperen kookketel.
Geschubde inktzwam
Perfect eetbaar en was ook geliefd in de middeleeuwen.
Opgelet, het is eetbaar maar wel enkel in zeer jonge stadium, zoals afbeelding hieronder, als het nog niet open is.
De twee afbeeldingen hieronder links kun je beter niet eten.
In de middeleeuwen plukte men dit wel omdat men met het zwart spul mee kon schrijven...
De inkt zelf bewaart zeer goed op perkament.
Het bewijs, men kan heden nog steeds de oude geschriften lezen die al vele honderden jaren geleden zijn neer geschreven.
Labo testen hebben aangetoond dat vele oude geschriften zuivere sporen bevatten van de geschubde inktzwam...
Perfect eetbaar en was ook geliefd in de middeleeuwen.
Opgelet, het is eetbaar maar wel enkel in zeer jonge stadium, zoals afbeelding hieronder, als het nog niet open is.
De twee afbeeldingen hieronder links kun je beter niet eten.
In de middeleeuwen plukte men dit wel omdat men met het zwart spul mee kon schrijven...
De inkt zelf bewaart zeer goed op perkament.
Het bewijs, men kan heden nog steeds de oude geschriften lezen die al vele honderden jaren geleden zijn neer geschreven.
Labo testen hebben aangetoond dat vele oude geschriften zuivere sporen bevatten van de geschubde inktzwam...
Niet meer eetbaar
Eetbaar
Laat de overijpe staan, zo zijn er volgendje jaar er weer.
