Middeleeuws zwaardvechten.

Demonstratie & showvechten…

Duel zwaardvechten…

Wedstrijd met keuze uit verschillende wapens tijdens een spannend duel.
Zonder harnas of metalen bescherming.

Een wedstrijd waarbij je scoort door
je tegenstander te raken of te ontwapenen.

Show zwaardvechten en choreografisch zwaardvechten is cultureel erfgoed en is daardoor zeker niet nieuw.
Het is al vele eeuwen oud en is zeker middeleeuws of re-enactment verantwoord.
Men had dit al in de middeleeuwen en lang, lang, lang daarvoor bestond het ook al…
De oude Grieken kende daar iets van en evenals de oude Egyptenaren , Romeinen, Kelten, Vikingen, Perzen, ect…
Choreografisch zwaardvechten werd ook toegepast in oorlog's tijden om de vijand te verwarren met een bepaalde strategie…  
Hoe realistischer men overkwam des te overtuigender was het, dus meer kans je tegenstanders of toeschouwers
te doen verwarren en te misleiden, ect.

Choreografisch zwaardvechten is even oud sinds uitvinding van het zwaard…
Getrainde zwaardvechters met ervaring demonstreerden aan anderen als les voorbeeld.
Met een choreografie werden gevechten gesimuleerd waarop men berekeningen kon maken om nieuwe technieken te bedenken,ect.
Nieuwe wapens en bescherming uitrustingen werden ook steeds met een choreografie uitgetest en demonstreert aan anderen…
In de oudheden had men nog geen filmcamera of foto toestel.
Geleerden in de oudheden die konden schrijven of schilderen en tekenen wisten dit vast te kunnen leggen voor ons
maar zo snel ging dat niet als een foto toestel. En vaak waren de afbeeldingen niet juist gemaakt, bepaalde perspectieven kloppen niet, de vormen van lichaam of handen waren niet juist getekend of geschilderd waardoor men snel verkeerde interpretaties van aan neemt.
In de oudheden en zelfs heden is het niet altijd duidelijk wat een afbeelding of geschreven beschrijving wilt zeggen en dan komt men steeds weer terecht om om bepaalde dingen in real live te demonstreren en dat is dan altijd met een choreografie…
In de oudheden en zelfs heden werden wedstrijden en toernooien vaak manipuleert met een choreografie om op voorhand de uitkomst al te bepalen…


In de middeleeuwen in 1191 eind december werd een zeer groot toernooi gehouden waar
ook show zwaardvechten en choreografisch vechten rijkelijk aan bod kwamen.
Er deden vele koningen, prinsen en ridders mee aan het grote toernooi, men kwam men van overal uit heel Europa samen.
Zelfs uit het midden oosten en noord Afrika reisde men mee af naar Parijs om deel te nemen aan het grote
toernooi van Philippe II (Filips II Augustus).
Het was ook het terugkeer moment van Philippe II uit de 3e kruistocht, en dit wilde men zeer groot vieren in Frankrijk.
Eigenlijk had Philippe II niet veel gedaan bij de kruistocht, want hertog de “Leeuw van Vlaanderen” was ginds gesneuveld tijdens de strijd met Saladin en omwille De de Vlaamse hertog geen directe nakomelingen meer had diende Philippe snel terug te keren want anders kwam dit ook niet goed voor Vlaanderen en resterende delen van Frankrijk, ect. Het was toen een samenloop van omstandigheden en politiek gezien waren er serieus wat problemen door ontstaan die zich opstapelde en keerde Philippe daardoor vervroegd terug naar Parijs. Daardoor wilde men in Frankrijk iets bijzonder van maken met zijn terug komst en dat was dat ene speciale toernooi wat een groot succes was geworden en verschillende jaren na elkaar nieuwe toernooien werden gehouden.

Het toernooi vond plaats in Parijs in een groot bos op een grote open vlakte.
Plaats genoeg voor een 2000 tal deelnemers en voor ongeveer 20.000 tal bezoekers.  
Het zou in die tijd een heel gedoe geweest zijn om de vele koningen en ridders te ontvangen.
Niet vergeten dat de andere koningen en ridders niet in hun eentje af reisden naar Parijs.
Zij werden vergezeld door hovelingen en duizenden soldaten, krijgers, ect, want de reis was zeker niet zonder gevaren.
Tegelijk profiteerden ook vele handelaars om mee te gaan naar Parijs, in die tijd werd Parijs een centrum voor economie, wetenschap,
kunst, cultuur en onderwijs en werd in dat jaar ook het eerste universiteit van Europa gesticht.

Het toernooi duurde drie dagen lang...
Er werden verschillende  wedstrijden gehouden, waaronder:
Hindernissen met obstakels waar men overheen diende te springen voor ruiters.
Steekspelen te paard, zwaardvechten te paard.
Grond gevechten met het zwaard en andere wapens,
Worstelen, steenwerpen, boogschieten.
Afsluiter van het groot toernooi was een duel tussen Philippe II en Sir Richard strongbow waarbij het
einde van de wedstrijd op voorhand gepland was.
Met het oog op het publiek om hen te vermaken met een spannende onvergetelijke eind spektakel.
Men kon toen der tijd ook niet anders dan een mega spektakel van te maken als er zo vele koningen en ridders aan deelnamen, dan mocht het ook eindigen met een onvergetelijke fantastische spektakel.

Philippe II was een choreograaf en hield van special effecten en liet zelfs zijn uitrusting zodanig prepareren en demonstreerde daarmee het cool eind gevecht.
Zijn schild kon uit elkaar vallen tijdens een gevecht op het moment wanneer hij dit wenste, evenals zijn overige uitrusting vloog met stukken in het rond.
Zodat hij op het einde geen bescherming meer aanhad en net op het nippertje het wedstrijd won…
Volgens de kronieken maakte hij het erg spannend…
Met de toen der tijd special effecten wist hij toch het publiek hun adem in te houden en zorgde er voor dat het spektakel lang niet vergeten zou worden…
Zonder gevaren was het gehele grote toernooi niet, er vielen vele doden en was het een zeer gewelddadige en bloederige toernooi.
Volgens de ene kroniek schrijver zouden er een 50 tal doden geweest zijn en volgens nog een andere kroniek schrijver zou het aantal veel hoger gelegen hebben zo rond de 100…  Toch was het grote toernooi een succes en volgde jaren later nog meerdere dergelijke toernooien…

Als het publiek hun adem zou ingehouden hebben dan zou het gevecht ook realistisch echt uitgezien hebben.
Het gehele toernooi was zeer gewelddadig en een bloederig gebeuren dan zou het slot gevecht ook niet mogen eindigen
met een onnozele belachelijke stuntelige flop.
Om dergelijke realistisch ogende gevechten te kunnen realiseren en te demonstreren dien je daarvoor goed te trainen en je voor te bereiden.  
Anders zal het niet lukken om je publiek te doen overtuigen.
Heden is er niet veel verandert bij het publiek, nog steeds wil het publiek verast en in spanning gehouden worden…
Later in de middeleeuwen werden de toernooien ook minder gevaarlijk en werd het zelfs verboden elkaar te doden tijdens een toernooi.

Verschillende kronieken spreken over het grote toernooi van Philippe II in 1191 en er zijn ook aanwijzingen dat Philippe lang voor het grote toernooi getraind zou hebben om op een dag zijn indrukwekkende spektakel te kunnen uitvoeren.
Philippe was ook een ervaren ridder en hanteerde het zwaardvechten zeer goed maar toch om een dergelijke show op te voeren diende hij ook daarvoor veel te oefenen.  De tijd om te oefenen vond hij tijdens de heen en weer reis van de kruistochten.

Tekst copyright door Sascha Grimm.

Stukje geschiedenis over choreografie zwaardvechten.